Još jedno prožimanje uticaja šaha i umetničke kreativnosti, kada je jedan od profesora Bauhausa, vajar Jozef Hartvig 1923. godine dizajnirao šahovski komplet, čije figure su imale jednostavan geometrijski oblik, a koji je istovremeno ukazivao na način kretanja određenih figura.
Krilatica „manje je više“ (Less is more), koju je skovao profesor i kasnije upravnik Bauhausa, arhitekta Mis Van der Roe, odzvanjala je još decenijama nakon gašenja ove avangardne škole u mislima mnogih arhitekata i dizajnera, koji su svoja dela razvijali po principima moderne i minimalizma.
Rad Josefa Hartwiga karakteriše težnja ka pojednostavljenju igre šaha i njenom oblikovanju u minimalističkoj formi. Njegov dizajn se zasniva na ideji da svaka figura ima specifičan geometrijski oblik i veličinu, kako bi se njeno kretanje po tabli intuitivno razumelo i kako bi se smanjila složenost igre.
Hartwigov Bauhaus šah savršen je primer Bauhaus filozofije — jednostavnosti, funkcionalnosti i inovativne estetike. Set predstavlja vanvremenski spoj umetnosti i dizajna i remek-delo moderne umetnosti igranja šaha.
Ono što je naročito posebno kod ovog šahovskog seta jeste njegova jednostavnost. Bez ikakvih ukrasa, figure imaju taktilnost koja se radikalno udaljava od dotadašnjih stilova dizajna šahovskih figura.
Težnja ka jasnoći i pojednostavljenju u korist korisnika izražena je u Bauhaus šahu kao u retko kom drugom predmetu primenjene umetnosti.